Onun gelmesini bekliyordum heyecanla, yine günler öncesinden saymaya başlamıştık günleri, saatleri.O günden önceki gece uyuyamamıştım.Mutluluk, heyecan, bütün duygularım bir arada birbirine kenetlenmiş bir zincir gibiydi adeta. 10 Ekim sabahı gözlerimi açtığımda yeni güne etrafta bir garip koku ile başlamıştım.Bu mutluluğun kokusu muydu? Yoksa?
Büyük bir heyecanla hazırlanıp çıkmıştım evden. Onu her gelişinde havaalanında karşılamaya söz vermiştim. Çünkü orası aşkımızın gerçekten başladığı yerdi. Gelmiştim, bekliyordum. Uçak rötar yapmıştı yine, şaşırmamıştım.O gelmek üzere iken oyalanmak için sosyal medyayı karıştırıyordum.Yüzümdeki saf gülümseme yerini garip bir şekle bıraktı. Donup kalmıştım. En mutlu olduğunuz anda birden en kötü anı damarlarınıza kadar hissetmek gibiydi bu, düşünün?
Nefes aldığım ülkede, bizim gibi umutları olan, yaşamak için savaşan, başkaldıran gencecik insanlar katledilmişti.İlk gördüğüm kare ise ölen sevgilisine sarılan bir erkeğin olduğu kare oldu. İçimde bütün duygular savaşıyordu sanki. Bir kaç dakika geçmemişti, O geldi. Ruhum, nefesim gelmişti. Onun kollarına koşarken bile içimdeki tedirginliği belli etmemek için çabaladım.O geldi ve mutluydum. Bana en büyük gücü veren insan. Onun hiç bir şeyden haberi yoktu, yüzümdeki garip ifade ile ona moralimin biraz bozuk olduğunu söyledim.O yine güç verdi bana, elimden tuttu bütün olup yine dik durduk. Yürüdük...
Oradan çıkmadan hayalimi aşan bir evlilik teklifi etti. Belki zamansızdı, belki de tam zamanı. Ama işte o günde tam zamanıydı.Öyle heyecanlı ve mutluydum ki duygularımı kontrol edemiyordum.Hayatımda olan ve ömrümün sonuna kadar olacak insana 'Evet' dedim. Ona bu sözü söylerken daha güçlüydüm aslında,göz yaşlarına boğulsam da. Çünkü biz yaşamalıydık,nasıl olursa olsun bu dünya.Biz nefes almaya devam etmeliydik.Yitip gidenler bize, yaşama ümidi olan herkese aslında bir ışık bırakarak gittiler yine....
O'na evet derken aslında tüm Dünya'ya inat, sevgisizliğe inat, karanlık bir yaşama inat 'Evet' dedim. Umutları çalınan, hayalleri yıkılan o güzel insanlara bir selam niteliğindeydi o 'EVET'. Hiçbir şey yıldıramayacaktı bizi, hiçbir şey pes ettiremeyecekti. Bu acımasızlıkların içinde yine gülecektik biz!
O güzel anımızda gülümsememiz o güzel insanlara bir hediye idi aslında...
Bitmeyecek bir hayat için, umutlu, mutlu yarınlar için 'EVET'!!
Ve yitip gidenler için, hayalleri yarıda kalan güzel insanlar için de sonsuza kadar 'EVET'!!!

                                  10.10.2015    - 14:20